วัตถุประสงค์ของโครงการก็คือ “เพื่อเป็นการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรื่องและดำรงอยู่ตลอดไป พร้อมทั้งเป็นการรณรงค์ให้ทุกฝ่ายตระหนักถึงความสำคัญของศาสนาและจริยธรรม”
โครงการนี้เป็นธรรมะสัญจรจริงๆ คือ วิทยากรทั้งหลายทั้งปวงต้องสัญจรจากบ้านตัวเองขึ้นไปสอนที่จังหวัดพิษณุโลกบ้าง ที่อุ้มผาง แม่สอด จังหวัดตากบ้าง
สัญจรกันมาหลายปีแล้ว
วันที่ 1 ธันวาคมที่ผ่านมานี้ เราสัญจรจากโคราชบ้าง ชัยภูมิบ้าง ประธานโครงการมูลนิธิศึกษาการุณย์ คือ อาจารย์จำลอง ศรีศิริ สัญจรอยู่แล้วเพราะน้ำท่วมทางเข้าหมู่บ้านที่กรุงเทพฯ อยู่บ้านไม่ได้ ก็เลยสัญจรเพิ่มขึ้นอีก โดยไปสอนด้วยกัน
คราวนี้สัญจรไปสอนที่โรงเรียนวัดวังเป็ด อำเภอบางระกำ จังวัดพิษณุโลก ใกล้ๆ กับ ม. นเรศวร มีเด็กนักเรียนจาก 4 โรงเรียนมาร่วมปฏิบัติธรรมด้วยกัน
ที่จะนำเสนอในบทความนี้ คือ การสอนนักเรียนอนุบาล
นักเรียนอนุบาลนี้ ไม่ว่าสายปฏิบัติธรรมสายไหนก็ไม่กล้าสอน เป็นกลุ่มธรรมะชั้นกลาง ชั้นสูงไม่กล้าเอื้อมมือไปสอน เป็นเด็กปราบเซียน ว่าอย่างนั้นเถอะ
พวกนี้สอนได้อย่างเดียวคือ ให้ยกมือไหว้พระ
วิชาธรรมกายสามารถสอนเด็กอนุบาลได้ ผมชอบสอนด้วย เพราะ เด็กอนุบาลเห็นดวงธรรมเห็นกายธรรมง่ายมาก ง่ายที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับเด็กนักเรียนทุกชั้น
การสอนนักเรียนอนุบาลก็ต้องมีเทคนิคการสอนกันหน่อย
เนื่องจากนักเรียนกลุ่มนี้ ชอบดูการ์ตูน เราต้องเอาการ์ตูนไปฉายให้ดูก่อน แล้วต้องสัญญากับเด็กอีกว่า เมื่อนั่งสมาธิเสร็จแล้ว จะให้ดูการ์ตูนอีก 1 รอบ
นี่เป็นตัวอย่างการฉายการ์ตูน
การสอนนักเรียนอนุบาลนี้ โคตรง่ายเป็นอย่างยิ่ง แต่ที่ว่า “โคตรง่าย” นั้น กว่าผมจะพบวิธีนี้ ก็เลือดตาแทบกระเด็นมาแล้ว
ผ่านการสอนมาหลายปี ผมจึงพบวิธีนี้ได้
ดูวิดิโอการสอนกันก่อนเลย
วิธีการสอนนั้น เมื่อผมนำดวงแก้วไปทาบที่ฐานที่ 1 ที่ในหน้าจอ แล้วให้เด็กอนุบาลนึกว่ามีดวงแก้วอยู่ที่จมูกของเขา เด็กจะนึกได้ในทันที ผมจึงบอกให้เด็กยกมือขึ้น
เมื่อเลื่อนดวงแก้วไปที่ฐานที่ 2 เด็กเขาก็จะทำได้ในทันที ผมจึงบอกว่า เด็กกลุ่มนี้สอนง่ายที่สุด
อย่างไรก็ดี ดังที่ได้บอกไปแล้ว กว่าจะค้นพบวิธีนี้ ผมก็เลือดตาแทบกระเด็นมาแล้ว ซึ่งจะบรรยายให้ฟังในเรื่องที่เกี่ยวกับ “เทคนิคการสอน” ซึ่งจะจัดทำขึ้นในเร็วๆ นี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น